เรื่องเล่า: เมื่อ "ปีเตอร์ ร้อยแปดนิปปอน" ในวัย 50+ ตัดสินใจเรียนปริญญาตรี ณ วิทยาลัยสงฆ์
ปีเตอร์ ในวัย 50 กว่าปี คือชายที่เพื่อนๆ
และแฟนคลับรู้จักกันดีในฐานะเว็บมาสเตอร์ผู้อยู่เบื้องหลัง ร้อยแปดนิปปอนดอทคอม (
108Nippon.com) ผู้มีชีวิตที่เต็มไปด้วยความลั้ลลา การเดินทาง นิทานตลก และแก้วสุราที่ไม่เคยขาด ภาพจำของเขาคือชายที่นั่งจิบสาเกในโตเกียว หรือแนะนำร้านอาหารในอยุธยา แต่แล้วจู่ๆ ปีเตอร์ก็สร้างความฮือฮาครั้งใหญ่
การตัดสินใจของเขาคือการเข้าศึกษาต่อในระดับปริญญาตรี สาขารัฐประศาสนศาสตร์ ณ วิทยาลัยสงฆ์แห่งหนึ่ง ในฐานะคฤหัสถ์!

เรื่องแซวขำขัน ปนกำลังใจ
แน่นอนว่าการตัดสินใจครั้งนี้สร้างความตื่นตะลึงและเป็นหัวข้อแซวอันดับหนึ่งในกลุ่มเพื่อนทันที เพราะมันช่างขัดแย้งกับภาพลักษณ์ "สายลั้ลลา" ของปีเตอร์เหลือเกิน
* เพื่อน (โทรศัพท์มาพร้อมเสียงหัวเราะ): "เฮ้ย! ปีเตอร์! แกจะเรียนรัฐประศาสนศาสตร์... ที่วิทยาลัยสงฆ์เนี่ยนะ?! นึกว่าแกจะไปเรียนหลักสูตรทำซูชิขั้นสูงที่ญี่ปุ่นซะอีก! นี่มันหลักสูตร 'บริหารแผ่นดิน' นะเว้ย ไม่ใช่ 'บริหารทริปญี่ปุ่น'!"
* ปีเตอร์ (ตอบอย่างจริงจัง): "โธ่เพื่อน! การบริหารมันก็เหมือนกันนั่นแหละ! ก่อนจะบริหารเว็บ บริหารทัวร์ ก็ต้องบริหารประเทศชาติให้ได้ก่อน อีกอย่างหลักสูตรที่นี่เขาบูรณาการหลักพุทธธรรมด้วยนะ ฉันจะได้เป็นนักบริหารที่มีศีลธรรมไง!"
* เพื่อน: "ฮ่าๆๆ! "นักบริหารที่มีศีลธรรม" เนี่ยนะ? จากที่เคยเปิดเว็บสอนเที่ยวคาเฟ่ กลายเป็นต้องไปนั่งท่องปฏิจจสมุปบาท? ฉันว่าแกเรียนจบแล้วนะ ปีเตอร์! แกไม่ได้เป็นนายอำเภอหรอก... แกจะได้เป็น 'พระปีเตอร์' ฝ่ายคฤหัสถ์!"
มุกที่เพื่อนๆ ขำกันมากที่สุดคือ การจินตนาการว่าปีเตอร์จะต้องเปลี่ยนจากชุดเสื้อฮาวายไปเป็นเสื้อผ้าสีขาวนวล ต้องเปลี่ยนจากการท่องราคาตั๋วเครื่องบินไปท่องหลักสูตรการบริหารราชการแผ่นดิน และต้องเปลี่ยนจากการอ่านรีวิวร้านอาหารมาเป็นอ่านตำราปรัชญา

ความมุ่งมั่นที่ไม่เคยเกษียณ
แม้จะมีเรื่องแซว แต่เพื่อนๆ ทุกคนก็เข้าใจดีว่า นี่คือความมุ่งมั่นและความกล้าหาญที่น่าชื่นชมของปีเตอร์
* การที่ชายวัย 50+ ซึ่งมีธุรกิจของตัวเองอยู่แล้ว ตัดสินใจกลับไปเป็น "นักเรียน" ที่ต้องเข้าชั้นเรียนพร้อมกับพระนิสิตและนักศึกษารุ่นลูกรุ่นหลาน ถือเป็นแรงบันดาลใจอย่างแท้จริง
* การได้ความรู้ใหม่ๆ ในวัยนี้ ไม่ได้มีไว้เพื่อเปลี่ยนอาชีพ แต่เพื่อเปลี่ยนมุมมองและเติมเต็มความหมายของชีวิต
ท้ายที่สุดแล้ว ทุกคนต่างยกนิ้วให้ "ปีเตอร์" เว็บมาสเตอร์สายลั้ลลาที่กลายมาเป็น "นักศึกษาผู้มุ่งมั่น" และรอคอยวันที่เขาจะได้รับปริญญาบัตร เพื่อที่จะได้แซวเขาอีกครั้งในงานรับปริญญาว่า: "ยินดีด้วยนะ... ท่านปลัดปีเตอร์!"
เรื่องราวนี้แสดงให้เห็นว่าการเรียนรู้ไม่มีวันจบสิ้น และพลังของมิตรภาพที่มาพร้อมกับอารมณ์ขันก็เป็นกำลังใจที่ดีที่สุดได้เสมอ

แรงขึ้นอีก:
เพื่อน: "ปีเตอร์! ตกลงวิชาเอกแกคือ 'รัฐประศาสนศาสตร์' หรือ 'พระไตรปิฎก' วะ? ดูหน่วยกิตแล้วฉันว่าแกคงได้ท่องบาลีเยอะกว่าท่องกฎหมายมหาชนอีกนะ! เว็บแกควรเปลี่ยนชื่อเป็น 'ร้อยแปดบาลีดอทคอม' ได้แล้ว!"