รักสุดอลวนปนฮาของ "พี่หน่อง 108"

รักสุดอลวนปนฮาของ "พี่หน่อง 108" เว็บมาสเตอร์ผู้ใจกว้างและใจดี ที่ชีวิตคู่ไม่ง่ายเหมือนการกดปุ่ม "อัปเดต" เลย!

นิทาน: สเปกสุดท้ายของ "พี่หน่อง 108" เว็บมาสเตอร์ผู้ไม่เคยหลับใหล!

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว ในอาณาจักรดิจิทัลที่มีเว็บไซต์ชื่อดังนามว่า "ร้อยแปดไทยแลนด์ดอทคอม" และ "ร้อยแปดนิปปอนดอทคอม" มีเว็บมาสเตอร์ผู้ยิ่งใหญ่ นามว่า "พี่หน่อง" เขาทั้งฉลาด มีไหวพริบ และ...โสดสนิท (เป็นส่วนใหญ่)

พี่หน่องทุ่มเทชีวิตให้กับการ "แบ็กอัป" ข้อมูลและ "รีเฟรช" ชีวิตรักของตัวเองมานับครั้งไม่ถ้วน แต่ทุกครั้งที่เขาเจอผู้หญิงในฝัน...มันก็พังแบบ Error 404: Not Found ตลอด!

บทที่ 1: สเปกแรกที่พังไม่เป็นท่า

สมัยวัยรุ่น พี่หน่องตั้งสเปกไว้เหมือนฟีเจอร์ใหม่ล่าสุด: ต้องสวยเป๊ะ, หุ่นดีเหมือนนางแบบจากนิตยสารญี่ปุ่น, คุยเก่งเหมือนพิธีกรทีวี.

เขาได้คบกับสาวสวยคนหนึ่งที่ดูดีทุกอย่าง แต่ชีวิตคู่กลับกลายเป็น "บล็อกโฆษณาเด้งตลอดเวลา" เธอชอบให้เขาเปย์จนเงินเดือนของพี่หน่องถูก "ลบ" ออกไปจากบัญชีอย่างรวดเร็ว แถมยังพูดจาประชดประชันเก่งจนหูของเขาเหมือนโดน "สแปม" ทุกวัน สุดท้ายพี่หน่องก็กด "ลบแอคเคาท์" ออกไปอย่างเงียบ ๆ

บทที่ 2: ชีวิตคู่ที่เหมือนถูก "แฮก"

เมื่ออายุมากขึ้น สเปกของพี่หน่องก็เปลี่ยนไป: ขอแค่ "พอใช้", "มีเวลาให้", และ "เข้าใจงานของเขา".

เขาได้คบกับสาวเรียบร้อยคนหนึ่ง แต่ปัญหาคือ...เธอ "เข้าใจ" งานของเขามากเกินไป! ทุกครั้งที่พี่หน่องบอกว่าต้องทำงานดึก เธอก็จะแอบเข้าไปดูรหัสผ่านคอมพิวเตอร์เพื่อตรวจสอบว่าเขาทำงานจริงไหม! ชีวิตคู่กลายเป็นเหมือนถูก "แฮก" ตลอดเวลา แม้แต่รหัส WiFi ก็ถูกตั้งใหม่เป็น "รักพี่หน่องคนเดียวห้ามหนีไปไหน" จนเขาปวดหัว สุดท้ายพี่หน่องต้องขอ "รีเซ็ตระบบ" ความสัมพันธ์นี้ใหม่

บทที่ 3: สเปกที่ย่อส่วนลงมาเหลือศูนย์

หลังผ่านการทะเลาะวิวาท การแอบดูพาสเวิร์ด และการใช้ชีวิตแบบติด ๆ ดับ ๆ เหมือนเซิร์ฟเวอร์ล่ม พี่หน่องก็ตัดสินใจทำใจให้สงบเหมือนพระพุทธรูป และประกาศสเปกสุดท้ายของเขาในที่ประชุมทีมงานด้วยใบหน้าที่จริงจังปนปลงตก:

> “ผมไม่ต้องการอะไรแล้ว...ผมขอแค่คนที่...”

>

ทุกคนในห้องเงียบกริบ รอคอยคำตอบจากเว็บมาสเตอร์ผู้มีประสบการณ์ความรัก 108 รูปแบบ!

สเปกคู่รักในช่วงท้ายสุดสุดท้ายของพี่หน่อง!

พี่หน่องหายใจเข้าลึก ๆ แล้วสรุปออกมาอย่างตลกขบขัน:

* 1. ต้องเป็นคนที่... "ไม่ถามว่า 'เว็บไซต์มันทำงานยังไง?'" (เพราะพี่หน่องเหนื่อยจะอธิบายว่ามันไม่ได้ใช้เวทมนตร์ แต่ใช้โค้ดดิง!)

* 2. ต้องเป็นคนที่... "ไม่โกรธเวลาที่เขาเผลอพิมพ์ชื่อเธอเป็นภาษาอังกฤษ แล้วกดปุ่ม F5 (Refresh) แทนการ Enter" (เพราะมือมันชินกับการแก้ไขบั๊กมากกว่าพิมพ์คำว่า "รัก")

* 3. ต้องเป็นคนที่... "สามารถกินมาม่าเป็นอาหารเย็นได้ 5 วันติด โดยไม่บ่น และเข้าใจว่ามาม่าถ้วยนั้นคือ 'อาหารฉุกเฉินสำหรับโปรเจกต์ด่วน'"

* 4. และที่สำคัญที่สุด... "ต้องเป็นคนที่ยอมให้เขาตั้งชื่อลูกว่า 'โดเมน' และชื่อหมาว่า 'เซิร์ฟเวอร์' ได้" (แค่ล้อเล่น...มั้ง)

แต่ท้ายที่สุด... สเปกที่ตลกที่สุดและเป็นความจริงที่สุดก็คือ:

> "ขอแค่คนที่...ยอมรับได้ว่า ชีวิตของพี่หน่องมี 'ไฟดับ' มากกว่า 'ไฟรัก' และทุกครั้งที่พี่หน่องพูดคำว่า 'ไปแล้วนะ' ไม่ได้หมายถึง 'ไปกับคนอื่น' แต่หมายถึง 'กำลังไปดูเซิร์ฟเวอร์ที่กำลังจะพัง!'"

>

และในที่สุด พี่หน่องก็ได้พบกับ "คุณคะน้า" ที่ไม่ใช่หญิงสาวในสเปกนางแบบ แต่เป็นคนที่เข้าใจว่าการทำงานของพี่หน่องนั้นสำคัญกว่าการใช้ชีวิตแบบ Social Media Filter! เธอยอมให้เขานั่งมองหน้าจอได้ทั้งวันโดยไม่บ่น ขอแค่เขาไม่เผลอ "กดลบ" เธอออกจากชีวิตจริงเป็นอันใช้ได้!

จบแล้วครับ! นิทานความรักของเว็บมาสเตอร์ที่วุ่นวายกว่าการอัปเดตระบบปฏิบัติการ!