คำว่า แบนด์วิดท์ (Bandwidth) หมายถึง ปริมาณข้อมูลสูงสุด ที่สามารถส่งผ่านสื่อกลางการสื่อสาร (เช่น สายเคเบิล หรือการเชื่อมต่อไร้สาย) ได้ภายใน หนึ่งหน่วยเวลา
มักใช้ในบริบทของเครือข่ายคอมพิวเตอร์และอินเทอร์เน็ต โดยมีรายละเอียดดังนี้:

ความหมายและหน่วยวัด
แบนด์วิดท์ คือ ขีดความสามารถ หรือ ความจุ ของช่องทางในการรับส่งข้อมูล
หน่วยวัด: แบนด์วิดท์จะวัดเป็น บิตต่อวินาที (bits per second - bps) โดยค่าที่สูงขึ้นจะใช้หน่วยที่ใหญ่ขึ้น เช่น
Mbps (Megabits per second) = ล้านบิตต่อวินาที
Gbps (Gigabits per second) = พันล้านบิตต่อวินาที

แบนด์วิดท์เปรียบเสมือน "ท่อน้ำ"
เพื่อให้เห็นภาพง่ายขึ้น แบนด์วิดท์มักถูกเปรียบเทียบกับ ท่อน้ำ

แบนด์วิดท์สูง: เหมือนท่อขนาดใหญ่ สามารถส่งน้ำ (ข้อมูล) ได้มากในเวลาเดียวกัน ทำให้การรับส่งข้อมูล รวดเร็ว

แบนด์วิดท์ต่ำ: เหมือนท่อขนาดเล็ก จำกัดปริมาณน้ำ (ข้อมูล) ที่ไหลผ่าน ทำให้การรับส่งข้อมูล ช้าลง หรือเกิดความติดขัด
ตัวอย่าง:
คุณอาจมีแบนด์วิดท์ 1,000 Mbps แต่หากมีคนในบ้านหลายคนกำลังใช้งานพร้อมกัน (ดูวิดีโอ 4K, เล่นเกม, ดาวน์โหลดไฟล์) ความเร็ว จริง ที่แต่ละอุปกรณ์ได้รับอาจลดลง เพราะต้อง แบ่ง แบนด์วิดท์รวมกัน